Pandemide başıma gelen en güzel şey, John Abercrombie’nin “Open Land: Meeting John Abercrombie” DVD’sini sipariş verip sonra sipariş verdiğimi unutup 6 ay sonra da hatırlamam oldu. DVD gelmedi. 6 ay sonra bunu farkedip ECM’e mail attığımda hemen o gün yeniden kargoladılar ve 3 gün sonra elime geçti. Büyük ihtimalle ilk postalanan DVD de ülkede bilinmeyen bir adreste şu an hayatını yaşıyordur, diye tahmin ediyor ve umuyorum. İlk DVD’yi ele geçiren kişi sıkı bir Abercrombie fanı olmuştur belki, bu vesileyle jazaz dinlemeye başlamış, rock gitardan jazz’a geçmiş bebop cümleleri çalışıyordur, kimbilir? Olamaz mı? Olabilir.
Film, gece New York görüntüleri ve fonda çalan “Wait Till You See Her” albümünden “Sad Song” ile açılıyor jeneriklerde. Karanlık şehir görüntüleri, özellikle de gece çekilmiş köprü kareleri, müzikle de birleşince kaçınılmaz bir şekilde albümün kapak resmini gözümün önüne getiriyor. “Sad Song”u ilk dinlediğimde, sonradan en çok dinleyeceğim 3 Abercrombie bestesinden biri olacağını tahmin edememiştim. Film için çok şiirsel bir giriş. Yönetmenliğini Arno Oehri’nin yaptığı 2017 tarihli belgesel, Abercrombie’nın son yıllarını konu alıyor. Evinin altındaki stüdyosunda saksofoncu Rob Scheps, basçı David Kingsnorth ve davulcu Eliot Zigmund’la çaldığı anlar, eşi ve kedisiyle ev halleri, 2014 yılında Hammond orgda Gary Versace ve davulda Adam Nussbaum ile Almanya Lichtenstein’da verdikleri konser, bir yangın atlattıkları eski kır evlerine ziyaret, Thelonious Monk’la marijuana içtiği anısı gibi birçok kişisel detayın olduğu, “keşke 90 dakikadan daha uzun olsaymış” dediğim bir belgesel. Yönetmen Arno Oehri’yle birlikte filmin yapımını üstlenen Oliver Primus ise klasik gitarist bir müzisyen. Hatta Ralph Towner ve John Abercrombie ile jazz doğaçlama üzerine seminerler bile düzenlemişler. Oehri & Primus ikilisinin, Arjantinli klasik gitarist ve vokalist Eduardo Falú’yu anlattıkları “Eduardo Falú Film: Song For A Landscape of Dreams” diye de 2009 yapımı bir belgeselleri varmış, oldukça ilgimi çekti. Bugün sipariş versem 6 ay sonra anca hatırlarım zaten.
Gary Versace & Adam Nussbaum & John Abercrombie (Photo: internet/unknown)
Filmin renk tonları, kareler, seçilen şarkılar ve Abercrombie’nin zaten başlı başına kendisi ve anlattıkları, ECM’in mutlu melankolisini güzel yansıtmış. Hep derim “melankoli sanatçının yakıtı” diye. Abercrombie de ECM ile yıllardır gerçekleştirdiği tutarlı ortaklık çalışmalarını “ECM’le müzikte ortak bir duygu arayışı içindeyiz, belki biraz melankolik belki biraz da üzgün olan” diye anlatıyor zaten filmde. “Dozunda melankoli her eve lazım!” diyerek bilgisayarımı kapatıp “Sad Song”u açıyorum. Müzikle kalın!
Not: DVD Opus3a’ya gelmiş bu arada, buradan satın alabilirsiniz.
