Son günlerde yaşadığımız kayıplar biz jazz severleri çok üzdü. Kontrbasçı Yves Martin ve büyük keman ustası Didier Lockwood’un genç yaşta, bir hafta arayla kalp krizinden aramızdan ayrılışlarıyla şok geçirdik.
Yves Martin (13 Ekim 1959 – 15 Şubat 2018) Fransa’nın iyi bascılarındandı. Kendisi konser davetlimiz olarak ülkemize çok sık gelmişti. Konservatuarda verdiği eğitimin yanısıra hep yeni projeler arayışında olan Yves, son derece pozitif ve doğru bir insandı. Biz aramızda ona “can çocuk” derdik.
En son projesi ‘Accordes A Cordes’, şarkıcı Fabienne Guyon’la yaptıkları duo’yu kapsıyordu. Fabienne’nin kristalimsi sesi ve Yves’in çeşitli ritmlerde kordlarda gezintisini dinlediğimizde büyük haz duyuyorduk. Yeniden gözden geçirilen unutulmuş standartlar ve Yves’in kompozisyonları, onun kontrbasına, sanki mükemmel akoru, hayati bir önem taşırcasına mutlaka yakalamak ister gibi sarılışını hiçbir zaman unutmayacağım. Güle güle sevgili dost.
Didier Lockwood’a (11 Şubat 1956 – 18 Şubat 2018) gelince, dinlediğimde en çok hayran olduğum, klasikten çağdaş müziğe büyük bir rahatlıkla armonilerde gezinerek doğaçlamasıydı. Müziği bu denli bilen çok azdır diye düşünüyorum. Çok sayıda ödüller kazanan Lockwood, müzik eğitimine de önem verirdi.
2002 yılında Sacem ödülünü, jazz kemanına başlayanlar ile ilgili yazdığı “Cordes et âme” adlı metoduyla almıştı.
Müzik onun için tutkuydu ve hızlı yaşadı. 4500 konser, 35 kayıt ve kendi adına açtığı müzik merkezi bıraktı.
Benim için jazz’ın Paganini’siydi.
Sana da güle güle sevgili dost…
