28 Ağustos gecesi Berlin’in güzide jazz klübü A-Trane’de jazz vokalisti ve bestecisi Efrat Alony’i muhteşem bir rhythm section ile dinleme fırsatı buldum. Yanımda jazz vokale birkaç yıldır emek veren eski öğrencim, şimdi gurbet arkadaşım olan Esra Can ile birlikte en ön masaya büyük bir hevesle oturduk. Dinleyiciler bilir, bazen büyük heveslerle gidilen bu konserler kursağımızda kalır. İçimde hafif de bir tedirginlik vardı bir taraftan, ama performansın başlamasıyla birlikte yerini büyük bir keyfe bıraktı.
Özgün giysileriyle de dikkat çeken Efrat’ın a capella solosuyla performans başladı. İlk andan dinleyiciyi avucunun içine alan bu vokal solosu, gitarda Frank Wingold, basta Henning Sieverts ve davulda Heinrich Köbberling’den oluşan rhythm section’ın da katılımı, müthiş komplike aranjmanların yağ gibi çalınması, gitar voicing’lerine kadar herşeyi yazan Efrat’ın, insanı hipnotize eden vokalinin yanında besteciliğindeki üstün seviyesi, dinleyiciyi tüm gece oturduğu koltuğa mıhladı. Bu arada A-Trane’i rahat koltukları ve kulüp sound’u için ayrıca tebrik etmek isterim. Bis isteyen dinleyiciyi, sevilen jazz standardı Angel Eyes’ın oldukça ekspresif bir conducted rubato (yönetilen serbest tempo) versiyonuyla mutlu ederek konseri tamamladı.
Gecenin sonunda “Holywood Isn’t Calling” isimli albümün tamamını dinlemiştik ve albümün plağını satın almak için dışarı çıktığımda Efrat’la tanışıp biraz sohbet ettik. Türkiye’de de onu takip eden bir dinleyici olduğunu söylediğimde çok heyecanlandı. Bize de onu davet etmek kalıyor. Telefon alışverişi, kahve daveti, Sedal Bey’in misafirperverliğinde güzel bir müzisyen sohbetinin ardından Esra ile geceyi Burgermeister’da sonlandırıp evlerimize dağıldık.
